Drughulpverlening

Als je iets wil veranderen aan je alcohol- of druggebruik - stoppen of minderen - kan je er voor kiezen om hierbij hulp te zoeken.

drughulp

Je kan:

  • anoniem informatie opvragen bij De Druglijn (tel. 078/15.10.20),
  • rechtstreeks contact opnemen met je huisarts,
  • 24u op 24u terecht bij Tele-Onthaal op het gratis telefoonnummer 106 of chat via www.tele-onthaal.be ,
  • beroep doen op JAC-online (jongeren),
  • een straathoekwerker aanspreken (in Gent, Hasselt, Mechelen, Kortrijk, Turnhout,...)
  • gebruikmaken van online zelfhulp of online begeleiding via deze website.

Geen "magische" behandelingen

  • Er zijn verschillende vormen van hulpverlening mogelijk, maar er is geen "magische methode" die alles voor jou zal oplossen, zonder enige inspanning langs jouw kant. Ook niet onder de vorm van medicatie.
  • Stoppen of minderen met druggebruik verloopt dikwijls als een proces van vallen en opstaan. Het voornemen om te stoppen of te minderen is een noodzakelijke voorwaarde. Maar het voornemen alleen is meestal niet voldoende...
  • Het is ook niet mogelijk om iemand te dwingen om te stoppen met gebruik. Zolang de persoon er zelf niet achter staat, zal hij of zij terug gebruiken zodra de dwang wegvalt.

Wat werkt bij hulpverlening?

drughulpverlening

In de meeste hulpverleningsprogramma's komen een aantal elementen terug die werkzaam gebleken zijn:

  • Het versterken van je motivatie om te stoppen of te minderen. Hierbij word je aangezet om na te denken over de voor- en nadelen van je gebruik én over de voor- en nadelen van minderen of stoppen.
  • Je bewust worden van andere doelen die je wil bereiken, waarbij overmatig druggebruik je niet vooruit helpt, maar je eerder afremt of beperkt in je mogelijkheden.
  • Het gebruik maken van ondersteunende medicatie, indien aangewezen. Voor alcohol en heroïne is er specifieke medicatie voorhanden. Bij het afkicken van andere drugs gebruikt men eerder tijdelijk ondersteunende medicatie. Medicatie die de hevigste symptomen van ontwenning opvangt. Zoals pijnstillers, kalmeermiddelen, en slaapmedicatie. Deze middelen mogen echter maar voor een korte periode genomen worden, omdat ze zelf ook verslavend kunnen zijn.
  • Het leren herkennen van de risicosituaties waarin je het moeilijk hebt om niet te gebruiken, en het anders leren omgaan met deze situaties.
  • Het verhogen van je zelfvertrouwen, o.a. door het benadrukken en verder ontwikkelen van kwaliteiten en bestaande vaardigheden.
  • Het betrekken van je partner en/of familie bij de behandeling, als dat aangewezen is.
  • Het leren omgaan met mogelijk herval. Hervallen kan een leermoment betekenen en hoeft geen bewijs te zijn van "volledige mislukking".

Vormen van hulpverlening

praten over druggebruik

1. Zelfhulp

2. Ambulante hulp

  • "Ambulant" wil zeggen: je maakt een afspraak, je hebt een gesprek met een hulpverlener, en daarna ga je weer naar huis.
  • Een aantal diensten zoals Centra voor Algemeen Welzijnswerk (CAW), Centra voor leerlingenbegeleiding (CLB), Jongerenadviescentrum (JAC), OCMW's,..., bieden net zoals de huisarts een eerste opvang en ondersteuning.
  • Wanneer meer gespecialiseerde hulpverlening nodig is, kan je terecht in een privépraktijk van psychiater/psycholoog/psychotherapeut. Je mag gerust navragen of de therapeut vertrouwd is met verslavingsproblemen.
  • Voor meer gespecialiseerde hulp kan je ook terecht in een ambulant centrum, zoals een Centrum Geestelijke Gezondheidszorg. De meeste ambulante centra worden gesubsidiëerd door de overheid, waardoor ze geen of slechts een geringe financiële bijdrage vragen aan hun cliënten. Sommige van deze ambulante centra zijn expliciet gespecialiseerd in problemen rond middelenmisbruik. Zie de doorverwijsgids van de VAD
  • Meer informatie vind je op de doorverwijsgids van de VAD.
    Verder kan ook De DrugLijn je helpen om een inschatting te maken van het aanbod. De lijn beschikt zelf over een adressenbestand van meer dan driehonderd adressen. De DrugLijn zal je een woordje uitleg verschaffen over hoe een eerste contact met een centrum verloopt en wat je van het hulp- of preventieaanbod mag verwachten. Je kan De DrugLijn anoniem online contacteren of via de telefoon (078/15 10 20, van maandag tot vrijdag 10 tot 20u).

3. Residentiële hulp

  • "Residentieel" wil zeggen: je verblijft gedurende een bepaalde tijd in een centrum of een kliniek. De tijd kan variëren van enkele dagen tot enkele weken of maanden.
  • Zijn de problemen te zwaar of is het stoppen met gebruik te moeilijk (of te gevaarlijk), dan kan er een opname plaatsvinden.
  • In kortdurende vorm kunnen we hier vermelden: CIC's (Crisis Interventie Centra, verbonden aan sommige ziekenhuizen), psychiatrische afdelingen van algemene ziekenhuizen (PAAZ-diensten), ontwenningsafdelingen in psychiatrische ziekenhuizen, en centra waar een kortdurend therapeutisch programma aangeboden wordt (meestal een drietal weken).
  • Bij de langdurige vorm onderscheiden we opnames in een gespecialiseerde ontwenningskliniek (gedurende enkele maanden) en de Therapeutische Gemeenschappen (tot een jaar). Sommige klinieken en TG's werken zowel met kortdurende- als langdurige opnames.
  • Meer informatie vind je op de doorverwijsgids van de VAD.
    Verder kan ook De DrugLijn je helpen om een inschatting te maken van het aanbod. De lijn beschikt zelf over een adressenbestand van meer dan driehonderd adressen. De DrugLijn zal je een woordje uitleg verschaffen over hoe een eerste contact met een centrum verloopt en wat je van het hulp- of preventieaanbod mag verwachten. Je kan De DrugLijn anoniem online contacteren of telefonisch op 078/15 10 20, van maandag tot vrijdag van 10u tot 20u.